Ik keek al een tijdje uit naar Codemotion Amsterdam 2016 en dankzij mijn werk kon ik samen met mijn collega’s deelnemen aan 2 dagen vol met coding goodness. Codemotion is de grootste dev conferentie van Europa en wordt dit jaar voor het eerst ook in Nederland gehouden, waarbij de line-up er niet om liegt met vandaag o.a. sprekers als Bruce Lawson (Opera), Bert Jan Schrijver (jPoint), Andrea Pompili, Bruno Bossola (Workshare).
World Wide Web, not Wealthy Westerners’ Web
Na de opening keynote werd de conferentie afgetrapt door Bruce Lawson (Opera), de man die het voor elkaar heeft gekregen een stempel op de gehele dag te drukken, in ieder geval voor mij. Deze man die in 1999 zijn eerste aanraking met het internet had gelijktijdig met de diagnose MS, liet met veel passie zijn humor en kennis spreken. Keihard werden we geconfronteerd met de aantallen van internetgebruikers wereldwijd of eigenlijk de aantallen van niet-internetgebruikers wereldwijd. Het is namelijk zo dat wanneer je naar aantallen kijkt en economische groei, dat de opkomende markten de nieuwe markten voor het westen kunnen zijn. Steeds meer mensen in werelddelen als Azië en Afrika krijgen toegang tot het internet maar dan wel vooral met low-end onbekende telefoons, beter bekend als feature phones.
Lees ook: MIT wil webdevelopment makkelijker maken met nieuwe taal
Wanneer wij als developers geen rekening houden met laadsnelheden en de zwaarte van onze websites of apps, kost het mensen in dat soort landen serieus knaken! Tevens werd er gesproken over progressieve web apps, grof vertaald een website die zich gedraagt als app en ook zo op een mobiele telefoon kan werken, zonder dat de gebruiker een applicatie van 20 MB (random getal) moet installeren en daarbij kiezen tussen zijn familiefoto’s en jouw app.
Hollywood hackers bestaan niet (meer)
De volgende spreker die ik zou zien was Andrea Pompili die met zijn presentatie, genaamd “Attacks, lies, underground world,” een mooie uiteenzetting maakte van de huidige hackers scene en dat het op geen enkele manier lijkt op de scene die door filmmakers neergezet wordt (vooral in de jaren 80). De kern van het verhaal was dat het vooral -op hacktivisme na- draait om geld en je hardware. Dat klopt, ik noem geen data omdat de daadwerkelijke data op je computer lang niet zo interessant is als het gijzelen ervan of het misbruiken van je hardware (geheugen, cpu, etc). En wanneer ik het dan heb over geld, komt het vooral neer op de spreuk “if the juice is worth the squeeze” wat vrij vertaald neerkomt op wegen de baten op tegen de kosten. Wanneer je 5 dollar kan verdienen met de gegevens van één gestolen creditcard en het kost je 500.000 euro om het voor elkaar te krijgen dat je die gegevens los kan peuteren, dan moet je er wel redelijk zeker van zijn dat die investering goed is voor het lospeuteren van minstens 500.000 credit cards.
Een load average van 80? “Node.js doesn’t give a shit!”
Bruno Bossola was de de volgende spreker die mij omver zou blazen. Het was als een kleine stuiterbal met een kracht van 1000 exploderende zonnen. Deze man heeft zoveel passie voor hetgeen wat hij doet dat het bijna onmogelijk is om afgeleid te worden tijdens zijn ‘spreekbeurt’. Hij werkt als VP tech van Workshare en hij wist met ontzettend veel energie zijn punt over microservices over te brengen. De focus binnen het schalen van je applicatie, het kunnen inzetten van kleine teams per microservice en het voorkomen van een bloated monolith. Wanneer hij vervolgens een demo geeft met Node.js binnen een microservice gaat hij los en in volledige nerd-modus (Nerd is voor mij een geuzennaam, no worries). Hij neemt het publiek mee naar zijn development omgeving op zijn Linux laptop waar hij meerdere terminals open heeft staan om ons de magie te tonen van Node.js en microservices.
Volg zijn blog en lees zijn hersenspinsels, het is het waard!
Automatiseren is makkelijk, behalve bij het onverwachte…
Het is voor mij onmogelijk een beknopt artikel te schrijven over alle sprekers die ik vandaag heb mogen aanschouwen en dat ga ik dan ook niet doen, het moet namelijk ook leuk blijven om te lezen. Wel wil ik nog even Bert Jan Schrijver aanhalen met zijn verhaal over DevOps en de 15 no-go’s wanneer je gebruik maakt van DevOps. Het was namelijk niet de langste workshop maar zeker een beknopte en duidelijke waarbij je niet achterbleef met meer vragen dan antwoorden. Het is namelijk heel makkelijk om te zeggen dat je gebruik maakt van het DevOps principe, maar wanneer je het concept opbreekt en jezelf dan gaat afvragen of je het ook stuk voor stuk allemaal doet, zal het antwoord al gauw nee zijn.
Voor mij is het nu het einde van deze mooie dag want klein kind dat ik ben, heb ik besloten dat nu gaan slapen ervoor zorgt dat het eerder morgen is. Morgen ben ik namelijk ook weer van de partij en eerlijk is eerlijk, ik kan al niet meer wachten om naar mijn werk te gaan om te sparren en te bespreken wat wij kunnen gaan inzetten!
