Onderzoekers van MIT, Microsoft en Adobe hebben samen een algoritme ontwikkeld dat audio kan reconstrueren door het analyseren van trillingen in beeldmateriaal. Hierdoor is het mogelijk om informatie te bemachtigen op plaatsen waar afluisteren geen optie is.
Als we denken aan alle technologie die de toekomst met zich mee zal brengen vergeten we vaak één element, geluid. In de wereld van geluid worden constant nog sprongen gemaakt waardoor het zeker één van de bouwblokken kan zijn voor de technologie van morgen.
Eerder hebben wij artikelen geschreven over de mogelijkheden met geluid die technologie nu al biedt zoals het koelen van voedsel, lassen, het blussen van een brand en het doorgeven van geluid met je lichaam.
Experiment
In een experiment zijn de onderzoekers erin geslaagd om audio te onttrekken aan beeldmateriaal dat was geschoten op 4,5 meter afstand en achter geluiddicht glas. In de verschillende experimenten werden de trillingen uitgelezen van verschillende alledaagse objecten zoals een zak chips, aluminiumfolie, het oppervlak van een glas water en zelfs de bladeren van een kamerplant.
Trillingen
Wanneer geluid een object raakt zorgen de trillingen ervoor dat het object ook gaat trillen. Deze trillingen zijn met het blote oog over het algemeen niet te zien, maar deze ‘informatie’ is er dus zeker wel. Om dit met een camera te kunnen uitlezen moet het aantal frames per seconden van het videomateriaal hoger liggen dan de frequentie van het geluid. In de experimenten werd daarom getest met verschillende hogesnelheidscamera’s, de één had een vermogen om 2,000 frames in een seconde te schieten, de andere camera had een bereik van 6,000 frames. Dit is nog ver onder de framerate van de beste hogesnelheidscamera, deze camera kan namelijk maar liefst 100,000 frames per seconde opnemen.
Naast de tests met de hogesnelheidscamera’s hebben de onderzoekers geprobeerd het effect te bereiken met een normale digitale camera. De informatie die de onderzoekers hieruit haalde was lang niet zo zuiver als dat met een hogesnelheidscamera. Het was echter wel genoeg om informatie te achterhalen zoals het aantal sprekende personen in een kamer, het geslacht van de sprekers en met een hoop geluk van de omgeving ook de identiteit van de sprekers.
Toepassing
Deze techniek kan natuurlijk duidelijk gebruikt worden door geheime diensten voor spionage– en afluisterpraktijken. De onderzoekers zelf zijn veel meer geïnteresseerd in de mogelijkheden van het in kaart brengen van objecten met behulp van de nieuwe techniek. De trillingen die door de objecten heen gaat verteld ook een stuk meer over het object zelf.
