In 2013 kwam Ferrari met haar nieuwe hypercar, de LaFerrari. Volgens Ferrari is de LaFerrari de beste straat legale auto die zij tot heden geproduceerd hebben. De LaFerrari moest deze positie overnemen van de legendarische Ferrari Enzo en is dus ook geheel gericht op het verbeteren en vervangen van de Enzo. We bekijken de hypercar van Ferrari eens in detail.
Ontwerp
Het ontwerpen van de LaFerrari heeft Ferrari veel tijd en geld gekost. De formaten van de auto zijn ongeveer als die van zijn voorganger, de Enzo, en dee motor is van een gelijk formaat, een V-12 motor. Echter is het ontwerpen een stuk lastiger omdat er naast de V-12 motor ook een elektromotor plaats moet krijgen in de hypercar. Naast plaats voor de motor is er ook erg veel aandacht geschonken aan het plaatsnemen van de bestuurder. Ferrari heeft de bestuurdersstoel een vaste positie gegeven, exacte dezelfde positie als in een F1 wagen. Om de stoel te verstellen kan de bestuurder het stuur naar zich toe trekken en is het mogelijk om de pedalen te verplaatsen. Zo is de LaFerrai de enige straat legale auto die de bestuurder het echte F1 zitgevoel kan geven.
Ook aan de buitenkant van de wagen heeft Ferrari veel aandacht geschonken. Niet alleen de verlichting en de panelen zijn iets moderner gemaakt, maar de auto is ook zovever mogelijk mobiel aerodynamisch gemaakt. De auto kan zijn aerodynamica per situatie zelf aanpassen. De complexe software weet of de auto in een bocht stuurt, eruit stuurt, recht rijdt of aan het remmen is. In elke situatie worden dan de spoiler, de flippers aan de onderkant van de achter diffuser en de flippers aan de onderkant van de voor diffuser bijgesteld. Deze kleppen kunnen de auto erg aerodynamisch maken maar ook bijna 50% meer remkracht geven.
Verder heeft Ferrari aandacht geschonken aan de stabiliteit van de auto. Deze is sterk verhoogd in vergelijking tot de Enzo middels het 35cm verlagen van het zwaartepunt. Ook is de gewichtsverhouding nu 59% achter en 41% voor, wat een behoorlijk verschil is vergeleken met de Enzo die 57% van haar gewicht aan de achterkant had.
Krachttoevoer
Je zou het bijna niet verwachten, maar de LaFerrari is weldegelijk een hybride auto. De elektromotor van de LaFerrari versterkt de al 789Pk V-12 met nog eens 161Pk dat samen een totaal van een slordige 950Pk vormt. De elektromotor is er puur geplaatst om de benzinemotor te versterken op zijn zwakste momenten, bijvoorbeeld tijdens het schakelen. Het grootste verschil dat de LaFerrari heeft met zijn concurrenten, de McLaren P1 en de Porsche 918, is dat deze wagen geen volledig elektrische modus heeft. Het is dus niet mogelijk om volledig elektrisch te rijden.
De balans tussen de krachttoevoer tussen de benzine- en elektromotor wordt geregeld door het zogeheten KERS systeem dat Ferrari speciaal heeft ontwikkeld voor deze wagen. De software rekent precies uit op welk moment er hoeveel kracht van elk van de twee is vereist, zo zal de bestuurder nooit een tekort aan kracht ervaren. De LaFerrari is natuurlijk geheel gefocust op maar één ding, de best mogelijke prestatie.