Vele ziektes die we tegenwoordig kunnen bestrijden waren waarschijnlijk nog steeds dodelijk geweest als we niet op dieren hadden getest en geëxperimenteerd. Talloze wetenschappelijke experimenten hebben onze manier van leven en gedragen dusdanig aangepast zodat wij rustig ons ding kunnen doen en kunnen genieten van het korte leven dat we hebben. Maar soms kunnen deze wetenschappelijke experimenten een niveau bereiken waarvan je begint te twijfelen of het nog nodig is, al helemaal als ze worden uitgevoerd met dieren. Hierbij 3 bizarre wetenschappelijke experimenten met dieren.
1. Dubbele Hond
Sommige mensen houden dusdanig veel van hun hond dat zij geneigd zijn meerderen honden te nemen. Echter vinden zij het soms ook jammer om de rotzooi van meerdere honden op te ruimen. Vladimir Demikhov heeft dit idee tot een wel erg hoog niveau geleidt. Vladimir Demikhov was een Russische wetenschapper die gespecialiseerd was op het gebied van orgaan transplantaties. Hij heeft tussen de jaren 30 en 50 veel gewerkt met dieren waarbij hij ook een aantal organen heeft getransplanteerd. Alleen had niemand verwacht dat de geweldige Vladimir zou veranderen in een vreemde wetenschapper die de transplantaties wel erg bizar maakte. Nadat hij een beetje klaar was met het transplanteren van organen is hij begonnen met het transplanteren van hoofden, hierbij naaide hij als het ware het hoofd van een kleinere hond aan de nek van een grotere. Het resultaat is als verwacht, een hond met twee hoofden. En schokkend genoeg, beide hoofden functioneerden naar behoren. Alleen overleefden deze honden het niet erg lang, het langst overlevende dier heeft het een maand volgehouden maar ook in erg slechte condities. Na het overlijden van Vladimir heeft hij bij de mensheid de naam ‘Mad Scientist’ overgehouden, niet zonder reden als je het mij vraagt.
2. Spinnen Geit
Een kruising tussen twee organismen zijn wij wel gewend, alleen is de combinatie tussen een geit en een spin niet eentje waar je bij zou stilstaan. Al lang genoeg proberen mensen manieren te vinden om aan grote hoeveelheden spinnendraad te komen. Spinnendraad lijkt niet zo sterk maar als het spinnendraad zo dik zou zijn als een doodgewoon stuk touw zou het in staat zijn om een jumbojet op volle snelheid tot complete stilstand te brengen zonder kapot te gaan. Omdat het vrij complex is om grote hoeveelheden spinnendraad te verkrijgen uit een doodgewone spin zijn wetenschappers naar een iets groter organisme gegaan, de geit. De geit afgebeeld op de bovenstaande foto lijkt op een doodgewone geit en zal zich ook gedragen als een doodgewoon geit, maar is in feite een Spinnen Geit. Wetenschappers hebben het voor elkaar gekregen om het stukje DNA van een spin die in staat is om het spinnendraad te produceren te koppelen met het stukje DNA van een geit die in staat is om melk te produceren. Deze nieuwe DNA combinatie is in een eicel geplaatst en in een moedergeit geïmplanteerd. Het kind dat uit deze DNA combinatie voortkwam was een Spinnen Geit die naast melk ook spinnendraad kon produceren, allemaal uit dezelfde uier. Het melk met het spinnendraad erin wordt door middel van een speciaal proces gewonnen en opgerold. De kwaliteit van het spinnendraad is niet dat van de spin zelf maar is wel een hele stap vooruit. Volgens de wetenschappers is dit spinnendraad erg goed voor het herstel van ligament, het spinnendraad kan namelijk zonder enige bijverschijnselen in het menselijk lichaam worden geïmplanteerd. Ondertussen zijn de wetenschappers op zoek naar nog meer toepassingen van dit speciale spinnendraad.
3. Controle over het brein
Tot op de dag van vandaag wordt er veel onderzocht of er manieren zijn om een soort controle over het menselijk brein te verkrijgen. Vele wetenschappers hebben hier veel tijd en geld in gestoken maar niet veel zijn erg ver gekomen in dit gebied, behalve Jose Manuel Rodriguez Delgado ook wel gekend als Jose Delgado. Jose was een expert psycholoog die zich vooral bezig hield met het controleren van het menselijk brein. Hij heeft in dit gebied veel vooruitgang geboekt en wordt hiervoor nog lang herdacht. Hij onderzocht de effecten van gecontroleerde elektronische pulsen op verschillende gebieden van het brein. Met behulp van deze methode ontwikkelde hij de zogeheten stimoceiver. Dit apparaatje ontvangt golven vanuit het brein en kan op juist bepaalde momenten gecontroleerde elektronische impulsen afgeven die het brein op de een of andere manier kunnen controleren. Met behulp van dit apparaatje had hij bij menselijke testpersonen niet alleen controle over het gedrag over hun lichamen maar ook over hun emoties. Het meest bekende en doorbrekend experiment van Jose was het experiment met de stieren. Jose implanteerde de stimoceiver in de brein van de stier en stapte in de ring. Telkens als de stier een agressieve aanval opzetten en richting Jose rende drukte Jose een knopje op zijn transmitter in en de stier raakte per direct zijn agressie kwijt en stopte de aanval. Jose had een nieuwe manier ontwikkeld om voor de mensheid controle over het brein te verkrijgen om zo depressie en ongepaste emoties te onderdrukken. Jose overleed op een leeftijd van 96 in 2011, maar zijn stimoceiver wordt tot op de dag van vandaag met veel bewondering bestudeerd.
