Elke maand komen er vele goede strip albums uit, die we hier dan ook geregeld recenseren. We bespreken dit keer twee totaal verschillende strip albums, die ondanks de verschillen toch wat gemeen hebben: een bijzonder goed gevoel voor humor, en een tekenstijl waar velen alleen maar jaloers op kunnen zijn. We hebben het over de simpele doch hilarische strip van Lectrr, Hara Kiwi, en de absurde en lekker grove humor van Café Cowala.
Hara Kiwi
De kans is groot dat je wel bekend bent met Hara Kiwi, de vaak actuele en hilarische strip van de Vlaamse stand-up comedian Lectrr. Elke strip bestaat uit slechts één paneel en speelt vaak op een hilarische manier in op actueel nieuws en viral hits van het internet. We zijn alweer toe aan de 11e bundel van Hara Kiwi, en nog steeds deed vrijwel elke pagina me schaterlachen. De slimme grappen zijn vaak origineel en zo goed gevonden dat ze altijd wel een glimlach op je gezicht toveren, en de absurde tekeningen maken het helemaal af. Terwijl je door het album bladert dreig je te vergeten hoe enorm ingewikkeld het eigenlijk moet zijn om met slechts één paneel elke keer weer een rake grap te bedenken.
Het leuke aan de Hara Kiwi album is dat ze prettig vormgegeven zijn, en dankzij het kleinere formaat zijn ze ideaal om als een klein kadootje weg te geven. Zijn er dan ook mindere punten? Ook Lectrr kan niet ontkomen aan missers en eerder gehoorde grappen, maar dat komt zelden voor, en de grappen die wel raak zijn maken alles goed. Iedereen die ik even door dit album laat bladeren begint gelijk hardop te lachen, en dan heb je je werk als cartoonist al helemaal goed gedaan. Het album kost €8,95, wat vrij veel is voor een album dat je zo uit hebt, wat nou eenmaal een gevolg is van het feit dat de strips telkens uit slechts één paneel bestaan. Hara Kiwi is echter zo’n strip die je op je koffietafel neerlegt, en waar je na een tijdje weer met evenveel plezier doorheen kunt bladeren. Het zou leuk zijn als het werk van Lectrr uit De Standaard (krant) ook in de bundels zou verschijnen, want juist daar komt zijn geniale grofheid goed naar boven. Toch mag dat de pret niet drukken, want het werk van Lectrr is non-stop genieten!
Café Cowala
De eerste keer dat ik in aanraking kwam met Café Cowala dacht ik dat ik in de hemel was beland: droge humor met rake grappen die soms net iets te ver ging, en dat met zo’n aangename tekenstijl! Café Cowala speelt zich geheel af in een café waar de cafébaas zijn gasten geregeld in de maling neemt, en waar niemand veilig is voor grove humor en sarcastische opmerkingen. Verwacht dan ook niet de nette humor die je elke week in de Donald Duck vindt: Café Cowala kan keihard zijn, en mening heilig huisje wordt omver getrapt. Nijntje gaat dood, Adolf Hitler komt aan bod, en zelfs de evolutietheorie wordt op de hak genomen.
Niks gaat voor cartoonist Bruno de Roover te ver, en dat moeten we alleen maar toejuichen: waar vind je nog zulke spitsvondige humor? Juist de absurditeit en de rake humor zorgen ervoor dat je de Roover ook vergeeft als hij net wat te ver gaat. En laten we vooral niet de tekeningen vergeten, die ondanks de vrij apart vormgegeven personages toch altijd goed aansluiten op bestaande personages zoals Nijntje. Hiermee laat Roover zien hoe goede tekenaar hij is, en de flexibiliteit die hij combineert met zijn eigen stijl zorgt voor dynamische panelen waardoor je niet kunt stoppen met lezen. Als Bruno de Roover op dit niveau blijft presteren mag hij wat mij betreft elke maand een Café Cowala uitbrengen!
