Er is nog altijd een verdeeldheid over hoe plagen bij plantsoorten bestreden moeten worden. Sommige zullen kiezen voor chemische bestrijdingsmiddelen, andere maken gebruik van de natuurlijke vijand van de plaag.
Natuurlijke vijand
De beste manier om een probleem zoals bijvoorbeeld bladluis op te lossen is het gebruik van de natuurlijke vijand ervan, in dit geval het liefheersbeestje. Deze diertjes kunnen uitgezet worden om de plaag aan te pakken en gaan vervolgens weer weg als er niets meer te eten valt. Het is echter een probleem om dit op grote oppervlaktes uit te voeren
Onderzoekers uit Zweden en Mexico hebben zich erover gebogen en zijn op het idee gekomen om natuurlijke geuren en nectar in te zetten om de juiste plaag-jagers aan te trekken. Dit is mogelijk via een kunstmatig fokprogramma of door het gebruik van apparaatjes die het verspreiden.
“Wilde planten geven vaak een natuurlijke geur af als zij beschadigd zijn waardoor er natuurlijke vijanden van plaag insecten worden aangetrokken,” aldus één van de schrijvers van het artikel, Martin Heil van CINVESTAV-Irapuato in Mexico. “Geuren kunnen zeer gedetailleerde informatie bevatten.”, vervolgde hij.
Volgens de onderzoekers hebben gewassen deze geuren ook gehad, maar zijn deze eruit ‘gefokt’ door de landbouw branche. Dit komt waarschijnlijk omdat de planten fokkers destijds het onderscheid niet konden maken tussen goede en slechte insecten. Het is pas iets van de laatste 30 jaar dat men weet dat planten de eigenschap hebben om door het verspreiden van geurtjes te communiceren met elkaar en met andere soorten.
Deze geurtjes willen de onderzoekers weer terugbrengen aangezien dit geen effect heeft op de gezondheid van de mens en omdat dit hoort bij het mechaniek van deze planten. Helaas wordt dit geen gemakkelijke taak aangezien er meerdere genen gemoeid zijn bij dit proces.
Snelle oplossing
Voor de snelle oplossing zijn er twee opties. Één daarvan kan inhouden dat er verschillende gewassen bij elkaar worden verbouwd. De ene soort trekt carnivoren aan, de andere stoot plagen af. Het nadeel hieraan is dat het meer werk kost tijdens het oogsten en het niet 100 procent zekerheid biedt dat de oogst hierdoor slaagt. De tweede optie is het inzetten van mechanische dispensers van de geurtjes die plagen eigenlijk op een afstand zouden moeten houden. Het team onderzoekers houdt zich momenteel bezig met het ontwikkelen en testen van de laatste optie.
De regelgeving omtrent het verbouwen van voedsel speelt dit onderzoek steeds meer in de hand, dit zorgt ervoor dat de markt er klaar voor is als de onderzoekers met een definitieve oplossing kunnen komen.
