Evolutie
Het is anno 2015 wel algemeen geaccepteerd dat de prachtige wereld om ons heen er zo uit ziet dankzij evolutionaire processen, die vaak miljoenen jaren geduurd hebben. Het zit in de manier waarop we honden fokken, planten telen en ziektes bestrijden. Allemaal leuk en aardig, maar als je aan evolutie denkt dan zie je automatisch holbewoners voor je en visjes die het water uit komen lopen. Het voelt dan ook meer als een historische kwestie dan een fenomeen dat we elke dag kunnen ervaren, zo traag dat een kleine verandering al miljoenen jaren nodig heeft.
Het tegendeel is echter waar, zo blijkt uit een onderzoek dat uitgevoerd werd door onderzoekers van de Universiteit van Oxford. Ze bestudeerden nauwlettend een groepje kippen, echte ‘White Plymouth’ kippen, en kwamen tot de conclusie dat evolutie altijd in beweging is. Dat is opzich op papier een hele logische verklaring, maar zoals ik al eerder zei is het in de praktijk soms lastig dat te beseffen. We zien het op individueel niveau gebeuren: we fokken honden op basis van kunstmatige selectie, we selecteren de honden met de beste eigenschappen en fokken met die exemplaren door. Zo zijn er nog een heel aantal voorbeelden te noemen, maar er is nog niet veel onderzoek gedaan naar de genenpoel van een complete populatie op DNA-niveau. Volgens relevante onderzoeken verandert de mitochondriale DNA van een soort ongeveer twee procent per miljoen jaar, terwijl de kippensoort in kwestie nog maar vijftig jaar bestaat.
Lees ook: Recensie: Een compleet nieuw brein
Op basis van de eerdere wetenschappelijke papers zou je dan ook denken dat er nog geen mutaties voorgekomen zijn in die vijf decennia, maar de onderzoekers van de Universiteit van Oxford vonden er twee. De mutaties leidden in dit geval niet tot grote veranderingen of voordelen voor de kippen, maar de data vertelt een ander verhaal dan de huidige wetenschappelijke consensus.
De genenpoel van de groep kippen bood echter nog meer verrassingen: Normaliter wordt het genetische materiaal alleen van de moeder tot de kinderen overgegeven, en in zeer zeldzame gevallen erft het nageslacht ook het DNA van de vader. Wetenschappers dachten een lange tijd dat het een grote uitzondering is die bijna nooit voorkomt, maar in de groep kippen werden meerdere gevallen geconstateerd. Dit alles deed de onderzoekers tot de conclusie komen dat het mitochondriale DNA van sommige dieren veel sneller verandert dan we dachten, en dat we beter onderscheid moeten gaan maken tussen veranderingen op de lange termijn en korte termijn. Je kunt het officiële verslag lezen op de officiële site van de Universiteit van Oxford
