Elke maand komen er in ons kleine kikkerlandje een hele hoop prachtige strips uit waarvan je door gebrek aan aandacht van de mainstream media niet eens van het bestaan af wist. Dat is doodzonde, want elke maand zitten er weer een aantal pareltjes tussen. We bespreken drie favorieten van de afgelopen maand: Gung Ho, Snippers, en Vier Jaargetijden.
Gung Ho 1 & 2
Een tijdje terug heeft Strip2000, een uitgeverij die normaliter vooral gag-strips uitbrengt zoals Dating for geeks, een imprint genaamd Gorilla in het leven geroepen voor de wat meer avontuurlijke strips met een langer verhaal. Dus geen korte grappen meer van slechts drie panelen, maar epische en meeslepende avonturen met prachtige tekeningen. Althans, dat is de bedoeling. Strip2000 brengt onder Gorilla onder andere een aantal strips uit die afkomstig zijn van de Zwitserse Uitgever Les Editions Paquet, middels een fonds. Voor de echte liefhebber zal er dus genoeg te genieten zijn, en ik pikte Gung Ho meteen uit de rekken vanwege de prachtige tekeningen en de intrigerende titel. Het eerste deel van de reeks heet “Zwarte schapen”, en gaat over een ommuurde stad in Pluto in de nabije toekomst. Buiten die stad is het erg gevaarlijk, en de burgers blijven dan ook veilig binnen de hoge muren waar ze beschermd worden.
Dat zal lezers van de populaire manga Attack on Titan erg bekend voorkomen, en ik begon daardoor ook vrij sceptisch met lezen. De lezer volgt een groep tieners uit de stad, en hun onvermijdelijke avonturen in de gevaarlijke zones erbuiten. Verder zal ik niks verklappen, want een groot deel van de kracht van Gung Ho zit in de dialogen en uitwerking van de sterke personages. Eerlijk is eerlijk, schrijver Von Eckartsberg stapelt soms net iets teveel clichés op, maar de manier waarop hij dat doet is voortreffelijk. Hij weet ondanks de beperkte ruimte toch met woorden te spelen (lof voor de vertaling!), waardoor Gung Ho boven soortgelijke titels uitstijgt qua verhaal.
Je vergeet de clichés ook al snel wanneer je de prachtige tekeningen in dit album ziet, getekend door Thomy von Kummant. De personages zijn niet zo overdreven getekend als we gewend zijn van comics, en de achtergronden zijn schitterende digitale schilderijen. Fans van de oude stempel trekken hun wenkbrauwen op bij soortgelijke digitale tekeningen, maar de manier waarop von Kummant met licht speelt is ongekend. Alleen al voor de tekeningen zou ik de eerste twee delen van deze serie al absoluut in mijn kast willen hebben, maar daarmee zouden we het goed uitgewerkte verhaal onrecht aan doen. Een absolute aanrader, en een prachtige aanwinst voor Strip2000.
Snippers 6
Iedereen die wel eens in de trein de Metro openslaat is bekend met Snippers, de vrolijke gag-strip van Aimée de Jongh. Onlangs bespraken we een andere gag-strip uit de Metro, Dating for Geeks, een strip voor nerds die stiekem toch een groot publiek weet aan te spreken. Aimée gaat daar nog verder in, met alledaagse onderwerpen zoals selfies, het openbaar vervoer, liefde en andere herkenbare situaties. Toch heeft deze gag-strip absoluut geen gebrek aan een eigen identiteit, want de relativerende invalshoek geeft Snippers een unieke meerwaarde die je soms zelfs aanzet tot denken. En dat met slechts een paar panelen! Meestal zijn de strips ook leuk als je niet zoveel hebt met het onderwerp, juist omdat de humor bijna altijd raak is en dus toch nog een glimlach op je gezicht tovert. Het observatievermogen van de schrijfster is dan ook bewonderenswaardig, en het onmiskenbare sterke punt van Snippers.
De gag-strips zijn natuurlijk kort, en gericht op haastige lezers in de trein, en je vraagt je dan ook aan het begin soms af of de strip niet nog leuker zou zijn met langere verhalen. Die vraag wordt echter al snel beantwoord als je verder leest, want dan merk je dat de korte stripjes vaak op elkaar aansluiten, terwijl ze toch op zichzelf staan. Zo is Snippers toch nog de moeite waard voor als je de meeste al in de Metro hebt gelezen, want juist in één album komt de humor van de Jongh helemaal tot zijn recht. Heb je ze nog niet gelezen in de Metro? Dan moet je absoluut kennis maken met de lichte humor van Snippers, die je ongetwijfeld een stuk vrolijker zal maken.
Vier Jaargetijden
Fans van Pedrosa weten wat ze moeten verwachten als ze zijn nieuwste dikke boekwerk openslaan. Verwacht bij het werk van Pedrosa geen flauwe humor en simpel getekende panelen, want wat Pedrosa doet kun je zonder twijfel kunst noemen. Pedrosa weet altijd op een originele manier moeilijke onderwerpen aan te snijden in bijvoorbeeld “Drie Schimmen” en “Portugal”, maar ook voor gepaste humor is een plek in zijn aangrijpende verhalen. Vier Jaargetijden gaat over een worsteling die iedereen bekend zal zijn: de vraag of je wel wat betekend hebt in je leven, en waar je naar toe wilt. Of je nou een puberende tiener bent of een bejaarde man; het is een relevante kwestie die met iedereen wel iets doet. Voor iedereen is het antwoord op de vraag ook anders, waardoor het een intrigerend onderwerp is voor boeken en strips.
Pedrosa laat zien hoe zijn personages met hun existentiele crisis omgaan, door middel van vier jaargetijden met elk hun eigen hoofdstuk en tekenstijl. Elk seizoen heeft zijn eigen sfeer en identiteit, en dat komt prachtig terug in de tekeningen van Pedrosa. De winter is bijvoorbeeld in koude tinten getekend met aquarel, terwijl de zomer gepaard gaat met warme kleuren en vrolijke panelen. Het contrast zit dus niet alleen in de verschillende delen van het verhaal maar ook in het kleurgebruik en de manier waarop Pedrosa als een kunstenaar te werk gaat. Je zou eigenlijk gewoon in de winkel dit boek open moeten slaan en rustig de tekeningen in je opnemen, want dan pas komt het werk van Pedrosa echt tot zijn recht.
Tussen de verschillende hoofdstukken gebruikt Pedrosa ook pagina’s met enkel tekst om zijn verhaal te vertellen, waarop op verschillende fora kritiek te vinden is. Ik ben het daar echter niet mee eens: men zou eens moeten stoppen met het zien van strips als een eenduidig medium met vaste regels. Pedrosa’s Vier Jaargetijden kost meer dan een gemiddeld stripboek en is ook meer vormgegeven als een luxe graphic novel, al doe ik daar mee de prachtige uitgave van Dupuis tekort. Wat Pedrosa in Vier Jaargetijden doet is puur genieten, en daarmee is deze uitgave dan ook een must-have voor iedereen die filosofisch ingesteld is of houdt van een prachtig verhaal.
Zijn er dan ook minpuntjes? Ja die zijn er: soms lijkt Pedrosa in zijn teksten iets te ingewikkeld te willen doen, terwijl de tekeningen al krachtig genoeg zijn. Dat doet af aan de verdere passende schrijfstijl en de rustige tempo van Vier Jaargetijden, wat zonde is. Toch is Vier Jaargetijden absoluut zijn prijs waard, al was het maar om de prachtige uitgave en de oogstrelende tekeningen. Een aanwinst voor elke boekenkast!
