Het is altijd lastig in slaap vallen voor de eerste keer in een nieuw huis of als je voor het eerst bij iemand blijft slapen. Onderzoekers van de Brown Universiteit hebben uitgezocht waar dit aan ligt.
Uit het onderzoek bleek dat tijdens de eerste nacht één van de hersenhelften altijd actiever is dan de ander om de wacht te houden. De hersenhelft is dan altijd voorbereid op gevaar. Normaliter wordt er bij onderzoek rekening gehouden met dit effect door een extra nacht aan een onderzoek vast te plakken om de proefpersonen te laten wennen, maar dit keer gaat het juist om de eerste nacht. Het onderzoek is gepubliceerd in Current Biology.
Experimenten
Tijdens de drie experimenten van het onderzoek gebruikte het onderzoeksteam onder leiding van Sasai en Masako Tamaki verschillende methoden om hersenactiviteit te meten tijdens twee nachten slaap. Deze nachten lagen een week uit elkaar en werden gemeten bij 35 proefpersonen.
De metingen lieten duidelijk zien dat tijdens de eerste nacht slaap de linker hersenhelft actiever bleef dan de rechter hersenhelft, vooral tijdens de diepe slaap. Diepe slaap bestaat uit de fasen tussen het begin en de remslaap.
Tijdens de diepe slaap trachten de onderzoekers de linker hersenhelft te stimuleren met onregelmatige pieptonen, te horen in het rechteroor. Door de tonen in het rechteroor te laten horen was de kans groter dat de proefpersoon wakker werd en vervolgens ook sneller bij de les was dan wanneer de tonen te horen zouden zijn in het linkeroor om de rechter hersenhelft te stimuleren.
De rest van de slaapfasen verliepen normaal en hier was er geen verschil in activiteit te zien in beide hersenhelften. De proefpersonen zelf lieten weten zelf niks te merken van deze verhoogde activiteit in de hersenen, kortom, zij sliepen als een baby.
Lees ook: Slecht geslapen? Deze truc werkt wel om je in slaap te krijgen
Methoden
De methoden die bij dit onderzoek zijn gebruikt zijn elektro-encefalografie, magnetoencephalografie en kernspintomografie, beter bekend als MRI. Door het gebruik van deze methoden vormden de onderzoekers een uiterst gedetailleerd beeld van de activiteit in het gehele brein.
Het is de onderzoekers onduidelijk waarom er slechts één hersenhelft actief blijft op een moment waarop het brein het gevoel heeft dat het oplettend moet blijven. Wellicht zit dit simpelweg in onze natuur, onder andere dolfijnen schakelen slechts één hersenhelft per keer uit om te rusten.
