Vandaag was de tweede dag van Codemotion Amsterdam 2016 en wie mijn blog van gisteren gelezen heeft is het vast opgevallen dat ik super enthousiast was. Vandaag is dat gelukkig niet veel anders en ik zeg gelukkig want dat staat in dit geval gelijk aan een geslaagde tweede dag van deze conferentie. Vandaag bestond de lineup voor mij uit Jessica Rose (Dreamfactory), Davide ‘Folletto’ Casali (Automattic, het bedrijf achter WordPress.com), Gil Tayar (Wix), Sander Hoogendoorn (ditisagile.nl), Andreas Nauerz (IBM) en Lu Yu. Uiteraard was het totale aanbod velen malen groter, maar je kan nou eenmaal niet alles bezoeken… Helaas.
Noem jij jezelf een expert? Dan ben je het meestal niet
Na de opening van dag 2 ging de microfoon naar Jessica Rose die in het dagelijkse leven werkt voor Dreamfactory en zij deed haar verhaal met als rode draad ‘de hype rondom experts.’ Het komt er eigenlijk op neer dat veel goeie mensen niet aan een baan komen omdat ze zichzelf niet goed weten te verkopen terwijl dat ook niet per se nodig is voor de betreffende functie. Hierdoor loopt een bedrijf vervolgens een geschikte kandidaat mis.
Jessica gebruikte als voorbeeld een klant waar ze voor gewerkt heeft waarbij zij de opdracht had een geschikte kandidaat te vinden voor een functie. Dit alles was geen probleem totdat de klant met een lijstje met eisen kwam voor de kandidaat en dit lijstje zie je hierboven in de foto. De eerste twee eisen waren nog niet zozeer een probleem, aangezien de combinatie .NET en C# regelmatig voorkomt maar toen het lijstje aangevuld werd, begon het wel degelijk een probleem te worden. Het bizarre lijstje met eisen maakte het nagenoeg onmogelijk een geschikte kandidaat te vinden die ook nog eens voor een junior salaris wil werken. Lang verhaal kort, het bedrijf vertelde haar dat het hun gelukt was zonder haar hulp een kandidaat te vinden. Echter, het was wel een ‘net afgestudeerde’ die enkel zei dat hij het allemaal wel kon.
Het punt dat ze probeerde te maken met dit lijstje was voornamelijk dat een lang lijstje met eisen het lastiger maakt een geschikte kandidaat te vinden, vooral als vervolgens een ongeschikte kandidaat gekozen wordt omdat hij gladde praatjes heeft. Uit onderzoek is gebleken dat mannen reageren op een vacature wanneer ze het gevoel hebben dat ze aan 60% van de eisen voldoen maar bij vrouwen komt dit neer op 100%…
Uiteraard had deze gedreven dame veel meer te vertellen dan wat ik zo even heb samengevat. Ze wist het te brengen met veel humor en ze had veel interactie met het publiek, wat haar weer meer energie gaf. Ze stipte nog even mooi het verschil aan tussen skill en expertise: Skill = doen en kunnen; en expertise is vaak zeggen dat je het kunt.
Davide ‘Folletto’ Casali, WordPress, Calypso en teamwork
De volgende spreker was niemand minder dan Davide Casali, product experience director bij Automattic het bedrijf dat beter bekend staat om haar product WordPress.com. Folletto nam ons mee in de wereld van distributed companies, wat kort door de bocht neerkomt op bedrijven die niet gebonden zijn aan kantoren of zoals Folletto het zelf zei: “Automattic heeft geen kantoren.” Het concept flexwerken kennen we wel in Nederland, maar de manier van werken zoals werd omschreven door deze spreker was voordat ik de presentatie had gezien door mij afgedaan als nagenoeg onmogelijk. Ik bedoel, een bedrijf dat zo groot is kan toch zeker niet werken wanneer alle medewerkers ergens anders op deze aardbol rondlopen? Zeker wel en WordPress.com is daar het bewijs van. De teams van Automattic gaan er zeker 4 keer per jaar samen op uit (meeting) om elkaar te zien en lekker te sparren en te overleggen. Maar verder gebeurt het toch echt allemaal via het internet. Zijn mooiste uitspraak was zeker dat “als je bedrijf bestaat uit meerdere locaties (landen, plaatsen of zelfs meerdere verdiepingen in een gebouw) dan ben je al een remote bedrijf.”
Microservices. A stairway to heaven or a highway to hell
Het was aan Sander Hoogendoorn om de hype rondom Microservices te relativeren en dat is hem gelukt. Ik zal het even verder toelichten, op een aantal sprekers na, waren de meeste sprekers met het onderwerp ‘microservices’ druk bezig met het hypen en verkopen van het principe microservices. Dit zorgde naarmate het congres vorderde voor meer vraagtekens bij mij en mijn collega’s, want het kan toch zeker niet alleen maar rozengeur en maneschijn zijn? Sander Hoogendoorn wist deze vraag te beantwoorden en in zekere mate de boel een beetje te relativeren. Begrijp me niet verkeerd, het is niet zo dat hij Microservices de grond in boorde maar hij wist het in het juiste perspectief te plaatsen. Bij de hele presentatie wist hij veel passie over te brengen op het publiek en ging hij mooi de diepte in van het onderwerp, zonder al teveel in te zoomen op losse onderdelen. Mocht je dus ooit de kans krijgen om hem te zien spreken, zeker een aanrader!
Later op de dag heb ik nog even met hem gesproken op het congres en ik kan dus zeggen dat hij een hele geschikte vent is die het niet erg vind vervelende vragen te beantwoorden.
De Chinese markt heeft veel potentie, maar denk goed na
Ik heb de dag afgesloten met een presentatie van Lu Yu over de verschillen tussen Chinese webdesign en de onze, hier in het westen. Zij vertelde over het grote potentieel van de Chinese markt maar dat er een aantal haken en ogen zitten aan het maken van een design/website voor de Chinese markt. Ook wist zij een vraag te beantwoorden die mij en mijn collega’s al tijden bezig hield en dat was de vraag: “Waarom zijn Chinese sites altijd zo rommelig en vol?” Het blijkt dat dit voornamelijk komt door de complexiteit van de Chinese tekens, want een simpele zoekopdracht uitvoeren in het Chinees is al zo ontzettend veel werk dat ze daarom dus liever op linkjes klikken. Chinese websites staan dus altijd zo vol met linkjes omdat het voor een snellere navigatie zorgt. Tevens zijn QR codes, die in Nederland nagenoeg nergens meer aanwezig zijn, een belangrijk onderdeel van het Chinese internet. Ze betalen met QR codes, volgen linkjes achter QR codes en veel meer. Een eye-opener wat mij betreft en ik ben blij dat ik hier het uitstapje van development naar design/webdesign heb gemaakt.
Lees ook: Codemotion Amsterdam 2016: Dag 1
Ik weet dat ik nog twee namen heb genoemd wat betreft sprekers in mijn voorwoord maar ik heb besloten hier niet heel uitgebreid over te vertellen, aangezien ik mij bij beide presentaties een beetje boel bedonderd voelde. De eerste presentatie waarbij dit gevoel naar boven kwam was ‘Wiring a Microservices Application Architecture to Respond to Events’ door Andreas Nauerz (IBM) aangezien het de indruk wekte dat het redelijk algemeen zou zijn, maar niks was minder waar. De hele presentatie draaide om OpenWhisk, een product van IBM en nadat ik in de eerste 15 minuten een miljoenmiljard keer de naam OpenWhisk heb gehoord besloot ik weg te lopen bij het verkooppraatje en ik was zeker niet de enige.
De tweede presentatie die tegenviel was ‘How to Build a Micro-services Infrastructure In 7 Day’ door Gil Tayar (Wix) want het kwam erop neer dat, in tegenstelling tot de indruk die gewekt werd, de case die door Gil behandeld werd helemaal nooit in productie gegaan is en de kans bestaat dat dit ook niet gebeurt. Ik had graag gehoord dat het een echte pittige usercase was.
Een geweldige conferentie
Ik kan gelukkig met een gerust hart zeggen dat het een geweldige conferentie was. Voor ieder wat wils en veel sprekers die echt wisten waar ze het over hadden. En ja, ik heb net ook een aantal tegenvallers besproken maar let wel, dit waren voor mij tegenvallers. De kans bestaat dat een ander het wel geweldig vond en wanneer je zoveel goeds hebt gehoord op een conferentie met zoveel sprekers, dan tellen de tegenvallers al lang niet meer mee. Ik kan in ieder geval niet wachten om meer kennis op te doen rond de onderwerpen die ik heb mogen leren kennen tijdens Codemotion Amsterdam 2016.
