Het idee achter Netflix is geweldig, maar deze manier van films en series kijken is niet aan iedereen besteed.
Netflix
Het idee achter Netflix is super: onbeperkt naar je favoriete films en series kijken voor een vast bedrag per maand. Mensen zijn gek op de “all you can…”-formule, of dit nou gaat over onbeperkt sushi bestellen of over onbeperkt alle seizoenen van een serie binnen één week te kijken. Hoezo, de tien seizoenen van Friends werden over een tijdspan van tien jaar op de tv uitgezonden: tweehonderzesendertig afleveringen binnen één maand kan toch ook? Gewoon, op je laptop, lekker in je bed met een zak Doritos bij de hand. Droomleven.
Maar is dit allemaal wel zo mooi als het klinkt? Nou, als je films en series kijkt zoals Noah dat doet wel (lees hier Noah´s stuk: “Netflix verliest een hoop grote films maar dat is helemaal niet erg). Op een avond bedenken: hé, ik wil beginnen aan een serie, laat ik eens op Netflix kijken of dat kan. En aangezien Netflix series bouwt voor het leven (Orange is the New Black, House of Cards, Narcos en ga zo maar door) is dat vaak het geval. Maar wat nou als je niet lijkt op Noah, maar een beetje op mij? Dan is Netflix opeens zo fantastisch niet meer.
Bij mij is het namelijk precies andersom. Ik bedenk me niet op een avond dat ik weleens kan beginnen aan een serie om er vervolgens op Netflix eentje uit te kiezen en gelukzalig te bingewatchen. Nee, ik hoor iets over een serie en bedenk me dan dat ik specifiek die serie weleens zou willen bekijken. Hetzelfde geldt voor films: als mensen enthousiast zijn over The Hunger Games wil ik die film zien, en niet een of andere “Netflix original” alleen omdat het kan. Als ik in de krant een superpositieve recensie lees over een nieuwe film waar Amy Schumer in speelt wil ik niet worden afgescheept met een licentievrije Netflix-film omdat zij vinden dat ze niet hoeven samen te werken met de grote bedrijven van de filmindustrie. Nee, dan wil ik gewoon Trainwreck kunnen bekijken. Reken maar dat ik baal als er meerdere keren achter elkaar een film of serie die ik wil zien niet beschikbaar is op dit “onbeperkte” medium.
Lees ook: Netflix verliest een hoop grote films, maar dat is helemaal niet erg
Mijn eerste ervaring met Netflix leek positief te beginnen. Mensen hadden het steeds over de serie How I Met Your Mother en ik was nieuwsgierig geworden. Toevallig had ik me net aangemeld voor de eerste maand (dus gratis) Netflix. En feest: HIMYM was beschikbaar! Na de eerste aflevering was ik al verkocht en ik keek alle zes de seizoenen in een hele korte tijd. Maar ik hoor je denken: alle zés de seizoenen? HIMYM heeft toch meer dan zes seizoenen? En ja, dat klopt. Maar we wonen in Nederland en Netflix heeft daar een beetje problemen mee. Dus kon ik opeens niet meer (legaal) onbeperkt naar HIMYM kijken en dus niet meer gelijk lopen met de mensen die ik op de social media volg. Domper.
Misschien is niet alles echt de schuld van Netflix zelf. Ik geloof graag dat de grote televisiebedrijven niet scheutig zijn met het weggeven van hun succes-series en de grote filmmaatschappijen willen vooral zélf verdienen aan hun toppers. De series die Netflix zelf produceert zijn misschien best goed maar ze lijken me simpelweg niet leuk. Kortom: Netflix kan me niet de series bieden die ik wil zien, en ik kan niet de nieuwste films bekijken omdat eerst alle Amerikanen daarvan mogen genieten. En dan is elke euro me teveel, laat staan €7,99 per maand.
