Gifstoffen uit het plastic dat wordt gebruikt voor 3D printers zijn giftig voor sommige vissen en misschien ook wel voor de mens. Dit nieuws komt een beetje als een donderslag bij heldere hemel omdat niemand eerder de moeite had genomen om goed naar het plastic te kijken.
Een onderzoeksteam van de Universiteit van Californië, Verenigde Staten en de Nanjing Universiteit in China hebben hierover een rapport geschreven dat is gepubliceerd in Environmental Science and Technology Letters.
Zebravis
Voor de aanleiding van het onderzoek moeten we een jaar terug in de tijd, naar wederom de Universiteit van Californië. Hier waren onderzoekers bezig met een onderzoek naar Zebravis embryo’s, voor dit onderzoek hadden ze de hulp ingeroepen van een 3D printer. De embryo’s begonnen af te sterven vanaf het moment dat ze in aanraking kwamen met de chemicaliën uit het plastic van de 3D geprinte objecten.
De onderzoekers besloten uit te zoeken wat de exacte oorzaak was van de massale sterfte. Zij printen zes kleine schijven met twee verschillende printers. De eerste printer maakt objecten door gesmolten plastic snel te koelen in de gewenste vorm, waar de tweede printer werkte met vloeibare hars. De zes schrijven werden stuk voor stuk in bakken water gelegd waar ieder 30 Zebravis embryo’s in lagen en lieten deze liggen voor een tijdsbestek van vier tot zeven dagen.
De resultaten schokten de onderzoekers, de aquaria met de 3D geprinte schijven gemaakt van het vloeibare hars waren er het slechts aan toe. In deze bakken waren meer dan de helft van de embryo’s dood binnen drie dagen en na zeven dagen waren alle embryo’s gestorven.
De embryo’s in de bakken met schijven van gesmolten plastic waren niet veel beter af. Bijna alle embryo’s waren dood na zeven dagen en de vissen die uiteindelijk toch nog werden geboren hadden allemaal afwijkingen.
Plastic
Er zijn bepaalde chemische stoffen die uit plastic kunnen ‘lekken’ onder bepaalde omstandigheden. Dat is precies de reden dat er bij de productie van plastic normaliter strenge regels gelden om gezondheid en veiligheid te garanderen van de consument.
Helaas is dat bij plastic voor 3D printers vooralsnog niet het geval. Door de snelle opkomst van het 3D printen is er nog geen organisatie toegewezen om hier toezicht op te houden. Dit kan zeer schadelijk worden voor ons milieu aangezien plastic toch al vaak in grote hoeveelheden in de oceanen terechtkomt.
Minder giftig
Zoals in het artikel te lezen is dat de onderzoekers hebben geschreven, hebben zij bij het onderzoek ook direct gekeken naar hoe zij het plastic minder giftig kunnen maken. Een van de manieren die hierbij goed werkte is het plastic een uur onder ultraviolet licht te houden. Misschien nog wel het belangrijkste aan dit onderzoek is dat de discussie wordt opgestart wie zich hier verantwoordelijk voor moet maken.
